دو مطالعه جدید تنها به طور ویژه نحوه اثرات خلاقیت بر سلامت هیجانی را، برای خوانندگان علاقه مند به نحوه ی تأثیر فعالیت خلاقانه بر بهزیستی کلی را توضیح می دهند. یک مطالعه رابطه بین فعالیت های خلاق و مثبت اندیشی را بررسی کرده است. مطالعه دوم احتمال آنکه تلاش های خلاق ممکن است عملاً حائل اضطراب مرتبط با انکارناپذیری مرگ شود را تشریح می کند.
خلاقیت و مثبت اندیشی:
بدخویی تا چه حدی؟ تحقیقات اخیر در مجله روانشناسی مثبت گرا (تاملین،کرنر، دی یانگ و پاول،2016) نشان می دهند که درگیری در فعالیت خلاق تنها یک بار در روز می تواند با حالت مثبت تر ذهن مرتبط باشد. محققان دانشگاه اوتاگو مطالعه درک اثرات خلاقیت بر بهزیستی هیجانی شخص را طرح ریزی کردند، بر اساس این باور رایج که بین خلاقیت و کارکرد هیجانی رابطه وجود دارد. برای آزمودن این فرضیه آنها واکنش 658 فرد بزرگسال را ارزیابی کردند؛ هر روز شرکت کنندگان میزان زمانی را که صرف انجام تلاش های خلاقانه و نیز تغییرات هیجانی مثبت و منفی کرده بودند را مستند ساختند.
افزایش خلاقیت کودکان
پس از حدود دو هفته محققان عکس العمل های شرکت کنندگان را بازبینی کردند و روحیه بالایی در جهت بهزیستی و خلاقیت افراد درگیر در سرگرمی های خلاق روزانه کشف کردند. به طور خلاصه، فعالیت های خلاق و مبتکرانه موجب پیشرفت قابل ملاحظه ای با تأثیری مثبت در طی روز شد. محققان همچنین داده های شرکت کنندگان را با استفاده از مقیاس پیشرفت بررسی کردند که در آن از شرکت کنندگان درخواست شد تا پاسخ های خود را به سؤال های گوناگونی مانند “امروز ارتباطات اجتماعی ام مطبوع و درخور پاداش بود ” را درجه بندی کنند. این رتبه بندی با درگیری خلاق مرتبط بود، در واقع بر این امر دلالت می کند که خلاقیت ممکن است بر هر دو شادکامی در رابطه های اجتماعی و مثبت اندیشی در محل کار اثرگذار باشد.
چگونه این فرآیند از حالت نظری به کاربرد عملی انتقال می یابد؟ فعالیت خلاق می تواند ساده باشد همچون نوشتن یک ژورنال خودساخته ، بافندگی، نواختن موسیقی یا احداث یک باغچه برای کاشت گل و گیاه. به عبارتی دیگر، فعالیت هایی را در بر دارد که تقریباً هرکسی قادر به انجام آنها می باشند. پس خودتان را به روشی که از آن لذت می برید براساس یک قاعده منظم تنها یک بار در روز سازماندهی کنید و از فواید داشتن حالت مثبت تر ذهن بهره مند شوید. به عبارتی دیگر، خلاق بودن به ما کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشیم و مرتباً بر دیگر جوانب زندگی مان تأثیرگذار است.
خلاقیت و مسئله مرگ و میرا بودن.
مطالعه دوم (پرچ و وایزمن، 2016) سؤال جالبی را بیان می کند: آیا کوشش های خلاق فرد را از اضطراب از مرگ مصون نگه می دارد؟ در حالی که مطالعات دیگر در تلاش بوده اند تا خلاقیت را با طول عمر زیاد مرتبط کنند؛ روانشناسان دانشگاه کنت سطوح پیشرفت خلاق و بلندپروازی را در گروهی شامل 108 نفر از دانش آموزان به منظور توضیح نقش موهبت خلاق در تعدیل ترس و وحشت از انتقال به دنیایی دیگر مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان دو پرسشنامه را برای سنجش سطوح درگیری خلاق و ادراکات خلاق بلندپروارانه شخصی را تکمیل کردند. افراد دارای ثبت پیشرفت خلاق و افراد دارای سطوح بالای بلندپرازی خلاق،” تداعی مرگ” کمتری را پس از تفکر درمورد مرگ شان ایجاد کردند.
براساس پیامدهای این مطالعه، تحقیقات پرچ و وایزمن نشان می دهند افرادی که تلاش های خلاقانه را پیگیری می کنند و آنچه درک می کنند را برای معنا بخشیدن به موهبت خلاق به عمل در می آورند، ممکن است در مواجهه با مرگ نسبت به افراد بدون اتخاذ این رویه؛ آرامش خاطر درونی تری را تجربه کنند. یک روش برای تفسیر این کاربردها از مطالعات در زمینه افراد خلاق معروف نشأت می گیرد؛ به عنوان مثال، براساس تحقیقات هنرمندان ترانه سرا و آهنگسازی مانند باب دیلون برنده جایزه نوبل و لئونارد کوهن متوفی، تصور می شود که آنها با هدف باقی گذاشتن یک موروث ماندگار از کارهای خود برانگیخته می شوند. اما، به دلیل آنکه ما همانند دیلون و کوهن دارای استعداد یا موهبتی نمی باشیم نتایج این مطالعه ممکن است نویدبخش انشعاب و پیامد جهانی تر دیگری از درگیری خلاق باشد. برن براونِ جامعه شناس بر این همگانی بودن و جهانی بودن تاکید دارد و ذکر می کند”تنها کاری که بدون شک انجام خواهیم داد اینست که روزی جهان از خلاقیت ما متولد خواهد شد” یا همانطور که من گمان می کنم، استفاده از قوه تخیل و خلاقیت مان حتی به روش هایی ساده راه و روش اصلی زندگی کردن است.
منبع:مشاورانه