درمان پریشانی ذهن

پریشانی ذهن به معنای ناتوانی ذهن انسان از پرداختن به کاری است که در زمان حال می خواهد آن را انجام دهد.

ذهن پریشان از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد.

پریشانی ذهن چیست؟

اگر و ای کاش های بسیاری آن را احاطه کرده اند.

از پرداختن به زمان حال عاجز است و دائما در گذشته یا آینده به سر می برد.

گفتگوهای بی حاصلی را ادامه می دهد و وقایع نامربوط را به هم ربط می دهد.

به طور کلی ذهن پریشان از تمرکز کردن بر روی مسائل عاجز است.

برای غلبه بر این بیماری شخص باید تمام گفتگوهای اضافی ذهن را ساکت کند.

جالب این جاست که بر اساس تحقیقات انجام شده است.

در حالت پریشانی ذهن میزان خوشایندی شخص به شدت نسبت به حالتی که ذهن.
و دل در لحظه به صورت هوشیار به سر می برند کمتر است.

حتی در حالاتی که شخص در حال رویاپردازی برای آینده است، باعث به تعویق افتادن شادی خود در لحظه می شود.

رهایی از پریشانی ذهن

برای رهایی از پریشانی ذهن و یافتن توانایی زندگی کردن در لحظه و لذت بردن از آن بایست.

این خودآگاهی در فرد ایجاد شود که در انتخاب محتواهای ذهنی خود، مختار است.

لذا می تواند افکار منفی پیشین که موجبات فرسودگی روح و روان وی را فراهم می آورد.

و آزردگی ذهن او را در پی داشت به دور بیندازد و افکار خود را با محتوای مثبت و سازنده پر کند.

هدف این است که با تمرکز بر افکار ارادی خود، گفتگوهای درونی را تحت کنترل خود در آوریم.

و تحولی در جهت مثبت در درون خود برای رسیدن به شادی و آرامش ایجاد کنیم.

به طور تجربی هر شخص درگیر با پریشانی ذهنی در تلاش های اولیه خود برای تمرکز
بر روی یک موضوع خاص، خود را در افکار خود گم می کند.
در ابتدا ممکن است تمرکز بر یک موضوع و پیشگیری از ورود افکار مزاحم به ذهن سخت باشد.
ولی با تداوم تمرین و گذشت زمان به مرور افکار انحرافی رنگ می بازند و به حاشیه رانده می شوند.
در این فرایند سعی با افکار خودآگاه و ناخودآگاه خود آشنا می شود .
و توانایی تفکیک و حذف افکار ناخوشایند از ذهن را پیدا می کند.

علائم ذهن آشفته

اگر پیوسته ذهن شما مشوش و درگیر است .
نشان این ماجراست که دچار نوعی افسردگی مزمن هستید.
کارشناسان عقیده دارند که تمرکز ذهنی محور اصلی در موفق شدن در انجام امور است.

تاکید روانپزشکان بر این نکته است که توانایی تمرکز ذهنی و دور نگه داشتن ذهن از آشفتگی ها نه تنها در دستیابی به موفقیت موثر است بلکه در میزان خوشایندی زندگی برای فرد و نشاط و شادی فرد از زندگی موثر است.

با مقایسه انسان با حیوانات مشخص شده است که بر خلاف حیوانات که پیوسته بر هدف خود تمرکز کامل دارند.انسان ها در 47 درصد از موارد دچار آشفتگی ذهنی هستند و از هدف خود منحرف می شوند.

آشفتگی های ذهنی و سلامت روانی

تاثیر این آشفتگی های ذهنی بر سلامت روانی انسان ها به کرات توسط محققان با این بیان مورد تایید قرار گرفته است . که ذهن سرگردان یک ذهن غمگین است.

تجربه ثابت کرده است که انسان ها در هنگام ورزش کردن.

گفتگو، عشق ورزیدن و سایر فعالیت های خوشایند شاد است.
و به عکس هنگام کار با رایانه و استراحت و امثال آن حالتی غمگین و افسرده دارد.
اگر ذهن خود را به کاری نگمارید و به آن فرصت پرسه زنی بدهید.
ایجاد استرس و اضطراب و سلب شادی را در پی خواهد داشت.
پریشانی ذهن علل متفاوتی دارد.
ریشه این اختلال به طور قطع شناسایی نشده است.

ولی وجود بعضی ویژگی های ژنتیکی و زیست شناختی می تواند به بروز این بیماری ها کمک کند.

در این زمینه ترشح دو هورمون دوپامین و سروتونین در مغز به عنوان عامل بروز پریشانی ذهن شناخته شده اند.

عوامل شخصیتی بیماری

عوامل شخصیتی، اجتماعی و فرهنگی نیز می تواند موجبات تشدید این حالت را فراهم کند.
برای مثال درونگرایی افراطی و انزواطلبی در بین مبتلایان به این بیماری شیوع بسیار دارد.
برای درمان پریشانی ذهن روش های متعددی وجود دارد.
ولی به طور کلی برای اثر بخشی درمان های تجویزی نیاز است.

که گروهی از متخصصان مرتبط با این حوزه به طور گروهی برای حل این معضل همکاری کنند.

تخصص های مورد نظر می تواند شامل روان پزشک، روان شناس، مددکار اجتماعی و مانند این ها باشد.

درمان های تجویزی برای این بیماری به طور کلی به دو دسته دارویی و غیر دارویی تقسیم می شوند.

بهترین روش در درمان پریشانی ذهن استفاده از هر دو نوکع درمان به طور مکمل است .

به این صورت که ابتدا در قدم اول مبادرت به درمان دارویی ورزیده می شود.

درمان غیر دارویی پریشانی ذهن

و در ادامه از طریق درمان های غیر دارویی مانند :

خانواده درمانی، روان درمانی انفرادی، مددکاری و دیگر روش ها به تکمیل دوره درمان پرداخته می شود.
در برخورد با این بیماری اقدامات ابتدایی به حوزه کنترل بیماری می پردازد و در ادامه به درمان کامل منتهی می شود.

هر چه مدت ابتلا به بیماری بیشتر باشد و به اصطلاح بیماری مزمن شده باشد، درمان آن نیز دشوارتر و زمان گیرتر خواهد بود

. این مساله به خصوص در مورد بیمارانی که در سنین پایین دچار پریشانی روانی شده اند، صدق دارد.

بنابراین ضرورت دارد فردی که احساس می کند به علایم این بیماری مبتلاست در همان مراحل ابتدایی به درمان آن مبادرت ورزد.
پریشانی ذهن در مراحل و سطوح پیشرفته می تواند منجر به هذیان و توهم در فرد شود و قدرت تشخیص درست را از فرد بگیرد.
و موجب بروز حوادث خطر آفرین توسط بیمار شود. بنابراین گاهی بستری شدن فرد در بیمارستان روانی نیز ضرورت می یابد.

عادت غذایی در پریشانی ذهن

پریشانی روانی که تحت عنوان های دیگری نظیر انفجار عصبی یا بحران روحی نیز شناخته می شود.

واژه ایست که برای وصف دوره ای شدید از یک آشفتگی روانی خاص در فرد استفاده می شود.

و به طور معمول با تغییر عادت های غذایی، افسردگی و اضطراب همراه است .

و ممکن است بیانگر یک مشکل یا اختلال روانی نهفته در فرد باشد.

در پاتولوژی روانی، پریشانی روانی نوعی تجربه عاطفی منفی تعریف شده است.

که علائمی نظیر پرخاشگری، افسردگی و رفتار تکانشی و مانند این علایم را در پی دارد.

پریشانی روانی گونه ای بیماری روانی است که ریشه آن در عواطف منفی مانند :
اندوه، ترس، احساس گناه، خشم، بدبینی، اضطراب، عدم اعتماد به نفس و غیره قرار دارد.
بنابراین وجود احساسات منفی در فرد به عنوان اساسی ترین ویژگی وجود پریشانی روانی در فرد ارزیابی می شود.
به تعبیری پریشانی روانی، گونه ای اختلال روانی خفیف در فرد است که به سبب آن شخص از حل اضطراب های درونی.
خود ناتوان می شود و دچار بیماری های روانی مانند وسواس و افسردگی می شود.
پریشانی روانی در احساسات نامطلوب نهادینه شده در ضمیر ناخود آگاه فرد ریشه یابی شده است.

رفتارهای تحمیلی خانواده

این بیماری روانی می تواند بر اثر رفتارهای تحمیلی از سوی خانواده و جامعه شکل گرفته باشد.

و توسط زمینه های ژنتیکی و روانی تشدید شود.

از عمده ترین نشانه های این افراد می توان به کم رو بودن.

بیش از حد تحت تاثیر عواطف قرار گرفتن، عدم توانایی در سازگاری با شرایط جدید، خشم و پرخاشگری.

و اضطراب های ناشی از عدم ارضای نیازها اشاره کرد.

از دیگر نشانه های این بیماری روانی می توان به کاهش تمرکز شخص.

تغییرات شدید در وزن شخص، تمایل به استفاده از مشروبات الکلی و سیگار و مواد مخدر، انزواطلبی و بی ثباتی روانی اشاره کرد.
در درمان پریشانی روانشناختی باید به این نکته توجه داشت که تعدادی از این علائم بایست.
به صورت همزمان و با درجه معینی از شدت در بیمار توسط متخصص مربوط تشخیص داده شود.
همچنین پریشانی روانی می تواند در تمامی سنین از کودکی تا میانسالی و کهنسالی در فرد بروز کند.

منبع : ساینس دیلی