اندیشیدن درباره افسوس ها مانند نگاه کردن در آیینه عقب ماشین، هنگام رانندگی است . در واقع برای راندن بهتر رو به جلو ،آیینه عقب را نگاه می کنیم ، نه به منظور دیدن پشت سر خود ،افسوس نیز این گونه کار می کند. افسوس برای حرکت ما به جلو می تواند مفید باشد. جانت لاندمن
افسوس میل یا هدفی است که فرد زمانی در گذشته زندگی خود داشته و ناکام مانده یا به آن نرسیده است. تجربه افسوس در زندگی هر فرد امری عادی است ، معمولا افسوس در سالهای دبیرستان و دانشگاهی آغاز می شود.زیرا فرد در این سالها نیاز دارد که بر فرصتهای شغلی و حرفه ای تمرکز کند و دوره های دانشگاهی که می گذراند ممکن است جذاب باشند اما کارایی لازم برای کسب درآمد و فرصت شغلی را نداشته باشند.و این امر می تواند ناراحت کننده باشد.
افسوس خوردن اساس انسان است. ما قادر هستیم واقعیت را با احتمال مقایسه کنیم یعنی ما در خطر افسوس خوردن هستیم.به دور از غیر عقلانی بودن ویا اتلاف وقت ،افسوس قدرت دگرگون سازی دارد که به ما کمک می کند یاد بگیریم و به راه های مثبت تغییر جهت دهیم
تحقیقات روی” خودهای ممکن” 1986 مارکوس و نوریوس برای مثال ، نشان داده اند که خود پنداره فرد به طور گسترده ای توسط احساسی که در باره گذشته اش دارد و پیشگویی که در باره آینده می کند تعیین می شود. خودهای ممکن ابعاد بسیاری از زندگی را پوشش می دهد از جمله سلامت و ارتباطات ، بنابراین می تواند پلی باشد برای فاصله بین افسوس گذشته ، خود موجود و بهترین خود ممکن .
تحقیقات بسیاری در این زمینه موجود است از جمله کار ریف 1991 که نشان می دهد بهزیستی ذهنی افزایش می یابد با پیشرفت فرد به سوی اهداف معنی دار و چالش انگیز در حال ، که با بهترین خود ممکن فرد در آینده هبسته می باشد.این امر هم چنین نشان می دهد که اهداف دست یافته و دست نیافته افراد کلید های پیش بینی نشخوار ذهنی هستند.چیزی که شاخص روانشناسی تطبیقی است.
افسوس دارای میزانی انرژی است که می تواند هم در راه مثبت و هم درراه منفی صرف شود، که در بهزیستی شما موثر واقع خواهد شد.در واقع تحقیقات نشان داده اند که کثرت و شیوع نشخوارهای ذهنی همراه با تاسف از طریق پیگیری فعال اهداف به حداقل می رسد.(wegner et al 1987) . و بهزیستی ذهنی بیشترهنگامی اتفاق می افتد که برنامه ساختار یافته یومیه با اهداف معنی دار آینده در ارتباط باشد.
افسوس ممکن است در حوزه های مختلف برای بسیاری از ما اتفاق بیفتد.از یک عشق رمانتیک رها شده ، افسوس برای سفر نکردن بیشتر ، داشتن فرزند جوان ، تا بلند صحبت کردن با دیگران. در حوزه علم پیری شناسی مطالعات ” مرور زندگی ” نشان داده اند که وقتی از افراد سوال می شود اگر به آنها یک چوب جادویی داده شود چه چیزی را در زندگی خود تغییر می دهند ؟.. بیشتر انها ادامه تحصیل و پیشرفت علمی را به عنوان اولین حوزه که می خواهند تغییر دهند ذکر می کنند.
نظر سنجی ها نشان داده اند که 35 تا 65 درصد مردم زمانی افسوس را تجربه می کنند.در زیر نمونه ای از منابع متداول افسوس ذکر شده است.
متداول ترین افسوس در میان افراد حتی در نمونه های با تحصیلات بالا می باشد.
تعداد زیادی افسوس می خورند که ای کاش کار دیگری را انتخاب کرده بودند ، تعداد زیادی از زنان دوست دارند شغل معنی داری خارج از خانه اتخاذ می کردند.
افسوس طیف گسترده ای دارد از کسی که می کوید ای کاش زود تر ازدواج کرده بودم تا کسی که می گوید دیرتر و یا اینکه عده ای می گویند ای کاش با فرد دیگری ازدواج کرده بودم یا اصلا ازدواج نکرده بودم…….
اگر به هر فردی زمانی دوباره برای زندگی بدهید می گوید سعی خواهم کرد رفتار بهتری با والدین ، خواهر و برادر و فرزندانم داشته باشم…….
منبع:مقالات کانون مشاوران ایران