عوارض نوروفیدبک و بایوفیدبک 

عوارض نوروفیدبک و بایوفیدبک : هر روش درمانی بسته به میزان و کیفیت دخالتی که در بدن انسان شکل می دهد.

میزانی از عوارض جانبی را به همراه خواهد داشت. نکته ای که در اینجا حائز اهمیت فوق العاده می باشد.

توجه به این است که نسبت برد و باخت در روش درمانی مزبور قابل قبول باشد. هر چه روش های درمانی تهاجمی تر باشند.

و میزان دخالت آنها در عملکرد طبیعی بدن بیشتر باشد، عوارض بیشتری را در پی خواهند داشت.

برای مثال اعمال جراحی که با برداشتن قسمتی از اعضای بدن همراه هستند.

• عوارض بیشتری به همراه دارند. البته این قاعده کلی است و استثنائات از دایره شمول آن خارج هستند.
• در مورد نورو فیدبک و بایو فیدبک چنانچه از نام این روش درمانی نیز برمی آید.
• حداقل دخالت فیزیکی و شیمیایی در فرایند زیستی بدن اعمال می شود.

عوارض نوروفیدبک و بایوفیدبک 

در واقع در این روش تغییری در فرایند زیستی بدن اعمال نمی شود .

و تنها با استفاده از سنسورها و نمایشگر، امواج مغزی شخص مورد بازشناسی قرار می گیرند.

و تفاوت آنها با حالت استاندارد یا معیار مشخص می شود.

در ادامه با توجه به نوع اختلالات که توسط متخصص مربوط تشخیص داده می شود.

• آموزش های لازم برای غلبه بر این اختلالات و درمان یا اصلاح آنها به شخص داده می شود.
• در واقع بیو فیدبک و نوروفیدبک به مانند دستگاه فشارخون یا تب سنج عمل می کنند .
• که میزان انحراف عضوی از بدن از شرایط استاندارد را نشان می دهند .

و تقریبا هیچ دخل و تصرف فیزیکی و شیمیایی در بدن ایجاد نمی کنند.

بلکه تنها تغییرات امواج مغزی را نشان می دهند که این تغییرات می تواند.

ریشه های متفاوت فیزیکی، شیمیایی و حتی روانی داشته باشند.

عوارض جانبی روش های درمانی

نکته قابل توجه دیگر در زمینه عوارض جانبی روش های درمانی این است .

که به طور کلی هر چه روش درمانی سریعتر جواب دهد عوارض جانبی بیشتری به همراه خواهد داشت.

چرا که تغییرات گسترده ای را به صورت یکجا بر فرایند زیستی بدن انسان وارد می کند.

برای درک این مطلب شیمی درمانی را با مصرف آنتی بیوتیک ها مقایسه کنید.

مثال ذکر شده نه برای نفی استفاده از روش های درمانی نام برده آمد.

بلکه صرفا جهت نزدیک شدن مفهوم به ذهن خواننده ارائه شد.

• تحقیقات گسترده ای در باب عوارض جانبی روش درمانی نوروفیدبک صورت گرفته است.
• نتایج به دست آمده از این تحقیقات عارضه جانبی جدی و خطرناکی را برای این روش درمانی نشان نداده است.
• البته اختلالاتی نظیر اضطراب شدید، بی خوابی، تهوع و درد در ناحیه سر به صورت خفیف در برخی موارد گزارش شده است .
• که شیوع آن در بین درمان شوندگان کمتر از 5 درصد بوده است.
• در بسیاری از موارد این عوارض نیز پس از تکمیل دوره درمان و قطع درمان بهبود یافته اند.

روش درمانی نوروفیدبک

چنان چه ذکر شد، در این روش درمانی، سنسورها و نمایشگر تنها به بازشناسی مشکل کمک می کنند.

• اما آنچه بیش از این اهمیت دارد نحوه اصلاح این مشکل یا اختلال است.
• در روش نوروفیدبک برای اصلاح مشکل از روانشناسی یادگیری کمک گرفته می شود.
• که در آن با استفاده از شکل دهی و تقویت رفتار، آموزش های لازم برای درمان شونده ارائه می شوند.

و عملا هیچ گونه دخالتی در فرایند زیستی شخص صورت نمی گیرد.

همین عامل سبب شده که عوارض جانبی این روش به حداقل ممکن برسد.

به طور خلاصه باید چنین گفت که عوارض این نوع درمان بسیار کم است.

و در صورت بروز احتمالی عوارض نیز می توان این عوارض ایجاد شده را کنترل و درمان کرد.

در مطالعات صورت گرفته در 30 ساله گذشته بر روی عوارض جانبی این روش درمانی هیچ عوارض جانبی جدی برای آن اثبات نشده است.

که در مقایسه با روش های درمانی مشابه مانند مصرف ریتالین که عوارض جانبی بسیاری دارد، پیشرفت بسیار قابل توجهی می باشد.

مقایسه روش درمانی نوروفیدبک

مقایسه این روش درمانی (نوروفیدبک)، با روش استفاده از داروی ریتالین می تواند مزایای استفاده از این روش را روشن تر کند.

در روش استفاده از قرص ریتالین که به طور معمول 4 قرص در هر روز برای شخص تجویز می شود.

با پایان نیمه عمر دارو در بدن، شاهد بازگشت علائم بیماری هستیم.

به همچنین به تدریج استفاده از این قرص حالتی معتاد گونه در فرد ایجاد می کند.

که بدون استفاده از آن امکان تمرکز بر امور در فرد از دست می رود.

• اما این روش با آموزش شخص در زمینه کنترل امواج مغزی خود علاوه بر اثرات دائمی.
• و تقریبا بدون بازگشت در فرد، بدون نیاز به مصرف دارو و یا تشدید استفاده از آن، شخص قادر خواهد بود .
• تنها با استفاده از آموزش های قبلی خود به خوددرمانی و خودتنظیمی مغز خود کمک کند.

محدودیت درمانی نوروفیدبک

در این جا ضروری به نظر می رسد که به محدودیت های این روش درمانی نیز اشاره ای مختصر بشود.

چنان چه پیشتر نیز توضیح داده شد، این روش نمی تواند تمام بیماری ها را درمان کند .

و سودجویی برخی اشخاص سبب معرفی نادرست این روش و ایجاد توقعات غیر منطقی در درمان پذیران می شود.

بنابراین لازم است درمان پذیران در آغاز مطالعه کاملی در زمینه محدوده بیماری های قابل درمان با استفاده از این روش درمانی ترتیب دهند.

• اما محدودیت عمده دیگری که در این زمینه وجود دارد محدودیت سنی است.
• به طور کلی سنین بین 4 تا 45 سالگی برای استفاده از این روش درمانی مناسب تشخیص داده شده اند.
• در سنین کمتر از 4 سالگی مراحل درمان برای کودک خسته کننده است .
• و کودک نمی تواند همکاری مناسب با گروه درمانی را برای بهبود بیماری داشته باشد.
• در سنین بالای 45 سالگی نیز به سبب محدود شدن توان مغز انسان برای پذیرش تغییر و تحول.
• استفاده از این روش درمانی کمک چندانی به بهبود بیماری وی نخواهد کرد.

هزینه  جلسات درمانی نوروفیدبک

یکی از مهمترین و متداول ترین سوالاتی که برای درمان شوندگان در زمینه نوروفیدبک پیش می آید.

• تعداد جلسات مورد نیاز برای تکمیل دوره درمان، هزینه هر جلسه، مدت جلسه درمانی
• و فاصله زمانی جلسات مراجعه برای تکمیل دوره درمان می باشد.

در مورد تعداد جلسات مورد نیاز برای تکمیل دوره درمان با توجه به سن بیمار و میزان پیشرفت بیماری و نوع بیماری.

تعداد جلسات برای هر درمان شونده متفاوت است ولی به طور معمول تعداد جلسات درمانی .

مورد نیاز برای درمان شوندگان بین 20 تا 120 جلسه عنوان شده است.

در مورد هزینه هر یک از جلسات درمانی، با توجه به شرایط متعدد موثر بر هزینه ها.

رقمی بین 40 تا 60 هزار تومان برای هر جلسه درمانی تعیین شده است.

هزینه هر جلسه در مرحله ارزیابی در مرحله ارزیابی حدوده 40 هزار تومان.

و در مراحل ارزیابی کلینیکال و نوروفیدبک حدود 60 هزار تومان است.

مدت جلسات درمانی بین 30 تا 60 دقیقه در نظر گرفته می شود.

• فاصله زمانی جلسات معمولا دو روز (3 جلسه در هفته) در مراحل اولیه درمان در نظر گرفته می شود .
• و با پیشرفت درمان فرد بر فاصله جلسات افزوده می شود.
• افزودن فاصله زمانی جلسات درمانی در مراحل پایانی ضرورت دارد .
• چرا که قطع ناگهانی درمان و یا ناقص گذاشتن آن سبب بازگشت علائم بیماری خواهد شد.
• باید به این نکته اشاره کرد که متاسفانه هزینه بالای این روش درمانی در مقایسه با دارودرمانی سبب شده است .
• که حتی در کشورهای پیشرفته نیز به عنوان روشی درمانی برای قشر مرفه جامعه مطرح باشد.
• و بخش عمده ای از جامعه که از منابع و امکانات مالی محروم است.
• از مزایای این روش درمانی بی بهره بماند و ناچار به روش دارو درمانی روی بیاورد.

منبع : مرکز مشاوره ستاره ایرانیان