شادی ممکن است رمز شادی در روابط زوجین باشد
خنده اگر بهترین نباشد حداقل دارویی عالی برای سلامت روانی فردی به شمار رود. ممکن است بسیاری از فواید با یکدیگر خندیدن یا لبخند زدن را ندانید. زوج هایی که دوره های اجتناب ناپذیری از اختلاف و نارضایتی روابط در بلند مدت را با موفقیت پشت سر می گذارند بهتر روش های سازنده ی حل مسئله را نسبت به روش های مخرب آن در زندگی می شناسند. در روش های حل مسئله سازنده شما بر مسئله تمرکز می کنید نه بر شخص و بالعکس در حل مسئله مخرب امور را خصوصی کرده و به شخص نسبت می دهید.
برای مطالعه بیشتر:
عادات رفتاری زوجین سالم
مؤلفه مهم رابطه سالم در شادی زوجینی نهفته است که می دانند چگونه از در کنار هم بودن لحظات مفرحی خلق کنند. بدیهی است که به اشتراک گذاشتن تفریحات زندگی روزمره با همسر خود می تواند موجبات عمیق تر شدن پیوند گردد. وقتی شما با همسر خود می خندید در واقع به حفظ بنای مستحکم مثبت و مطمئن زندگی کمک می کنید. همانطور که شما دونفر تجارب فوق العاده زندگی خود را با یکدیگر تداعی می کنید، انگیزش همسر خود را برای بودن با شما و بالعکس تقویت می کنید. هیجان های مثبت به شدت آرامش روانشناختی را موجب می شوند.
براساس تحقیق دانشجویان دانشگاه سوفیز لندن؛ اسکات و همکاران (2014)؛ خندیدن یکی از بیانات هیجانی مثبت است که کاملاً با کاهش تنش روانشناختی در واکنش های استرس زا نسبت به هیجان های منفی (ترس، خشم، تنفر) شاید بسیار مؤثرتر از دیگر روش های مدیریت هیجان های منفی است. خندیدن ذهن و بدن شما را تقویت می کند. اسکات و تیمش با شواهد حاصل شده از مطالعه بلند مدت زوجین میانسال و مسن بر این استدلال خود صحه گذاشتند.
مطالب مرتبط:راه حل هایی برای داشتن ارتباط جنسی بهتر
تمرکز آن مطالعه بر فواید کلی رابطه در توانایی کنترل هیجان ها متمرکز بود. این روش که تنظیم هیجان نام دارد به معنای توانایی بهتر حس کردن خود با وجود ناخوشی می باشد. اگر شما از پس تنظیم هیجان خود برمی آیید پس می توانید هنگام بروز هیجان هایی منفی مانند خشم، ناکامی و خصومت صبور باشد و آنها را تعدیل کنید. همچنین شما می توانید عکس العمل های طنزآمیز اطرافیان را تحت کنترل در اورید به طوری که موقعیت مناسب به نظر برسد.
لیان بلاچ و همکاران روانشناسان دانشگاه استنفورد (2014) از داده های مطالعه طولی سیزده ساله از متأهلین دگرجنس خواه (گرایش جنسی معمول به جنس مخالف) در بین زوجین میانسال و مسن استفاده کرد، برای بررسی اینکه آیا افراد با تنظیم کاهشی هیجان های منفی (مانند اینکه حال خود را بهتر می کنند) هنگام مواجهه با مشکل در رابطه بهتر می توانند سازگار شوند یا خیر. این محققان توان پیشگویی تنظیم کاهشی منفی را مورد آزمون قرار دادند، به عنوان ارزیابی نخست در رضایت از زندگی زناشویی در طی دوره مطالعه سیزده ساله.
در مطالعات طولی بلند مدتی مانند مطالعه مذکور، می توانید بر اساس دیدگاه همبستگی علیت نیست استدلال کنید که همان ویژگی که به زوجین امکان می دهد هیجان های منفی خود را تنظیم کند منجر به احساس رضایت بیشتری در انها خواهد شد. تنها یک آزمایش واقعی می تواند این احتمال را رد کند. در هر موقعیت آزمایش، مطالعه استفورد برای زوجین متأهل یک جلسات آزمایشی را تدوین کرد که هر کدام پانزده دقیقه در مورد مسائل زیر گفتگو می کردند:
• رویدادهای روز
• یک عدم توافق و تضاد موجود در ارتباط
• یک مورد رضایت بخش یا چیزی که آنها از انجام دادن آن با یکدیگر لذت می برند.
عکس العمل های فیزیولوژیکی آنها در همان زمان پردازش می شدند و شرکت کنندگان نیز شدت هیجان های خود را در طی این گفتمان درجه بندی کردند. آنها همچنین وضعیت حل تضاد خود و ماهیت سازنده یا مخرب بودن آن را نیز ارزیابی کردند.
بنابراین سؤال مهم آن است که آیا تنظیم هیجان رضایت از زناشویی را پیش بینی می کند محققین هم چنین بررسی کردند که تنظیم کاهشی هیجان کدام یک از زوجین در استمرارسلامت روابط مهم تر است. زیر عنوان این مقاله “فراتر از افسانه یک زن” لب مطلب را به فراموشی می سپارد، به دلیل آنکه تنظیم کاهشی هیجانی زنان به طور موفقیت آمیز تری رضایت زناشویی را با گذشت زمان پیش بینی کرد. توانایی او برای برقراری ارتباط سازنده نقش مهمی در رخ دادن چیزهای خوب در بلند مدت داشت. بنابراین ما از این مطالعه در می یابیم که تنظیم هیجان های منفی (بلاخص در زنان) موجب حفظ پیوند رابطه می شود.
اما این یافته ها چگونه با اشتراک گذاری هیجان های منفی مرتبط است؟ آیا داشتن گفتگوی دوطرفه و مفرح به نفع زوجین بود؟ روانشناسان برکلی یعنی جویس یان و همکاران (2010) از همین زوجین متأهل در تحقیق بلاچ و همکاران اقامه همکاری کردند و دریافتند زوجینی که هیجان های مثبتی را تجربه کردند بهتر به لحاظ روانشناختی قادر به حفظ آرامش خود بودند. به طور خلاصه هیجان های مثبت دارای ظرفیت خنثی سازی برانگیختگی های روانشناختی می باشند. خندیدن به ویژه یکی از کوتاهترین واکنش هایی است که ما در بین هیجان های مثبت داریم. شما ممکن است وقتی که حال خوبی دارید بخندید اما اگر چیزی شما را می آزارد فقط صدای خنده را مانند یک بازیگر فیلم کمدی شاد در خواهید آورد. اسکات وهمکارانش ذکر کردند افراد به طور شگفت انگیزی اغلب شاید بیش از پنج دقیقه در یک مکالمه ده دقیقه ای می خندند. براساس تحلیل مطالعه اسکات و همکاران افراد بیش از صحبت کردن با دیگران در مکالمات تمایل به خندیدن دارند. به نظر می رسد که ما بیشتر خندیدن را به عنوان ابزاری برای انتقال تفکراتمان به دیگران استفاده می کنیم تا واکنش به افراد پیرامون ما که در حال تلاش برای برقراری ارتباط هستند.(بعداً هنگامی که در حال چت کردن با دوست یا همسر خود هستید لحظاتی که می خندید را ثبت کنید تا ببینید که آیا این بررسی با تجربه و صبر شما هماهنگ و سازگار است).
با رجوع به تحقیق حاضر این یافته ها نشان می دهد که شما ممکن است بتوانید نگرش هیجانی رابطه خود را با جاری کردن خنده بر لبان خود در آن کنترل کنید. ابتدا ممکن است عجیب یا اجباری به نظر برسد اما با گذشت زمان می فهمید که شما و همسرتان واقعاً بیشتر به دنبال یافتن اموری مشترک برای خندیدن هستید. دکمه توقف روی اختلافات را بفشارید قبل از آنکه آنها آثار مخربی در زندگی داشته باشند و زمانی را به تعبیر کردن امور با وسع نظر کافی صرف کنید. چه کسی می داند؟ پس از آن که به عقب بر می گردید کل موقعیت ممکن است خنده دار باشد. تنظیم کاهشی اگرچه در وهله نخست مشکل است اما انس گرفتن با آن ممکن است بهترین درمان برای تحقق ارتباط بلند مدت باشد.
منبع:فارس پاتوق